Na tej karcie można zmieniać ustawienia sieci bezprzewodowej punktu dostępu.
Urządzenia bezprzewodowe wykorzystują parametr Network name (SSID) (Nazwa sieci (SSID)) do łączenia się z punktem dostępu.
Domyślną wartością parametru Network name (Nazwa sieci) dla punktu dostępu jest . Jeśli posiadasz więcej niż jeden punkt dostępu i chcesz ich używać niezależnie od siebie, dla każdego z nich należy skonfigurować unikatową nazwę sieci.
Zaznacz pole wyboru Broadcast network name (Rozgłaszaj nazwę sieci), jeśli chcesz, aby urządzenia bezprzewodowe mogły wykrywać punkt dostępu podczas wyszukiwania sieci bezprzewodowych.
Jeśli zaznaczenie pola wyboru Broadcast network name (Transmituj nazwę sieci) zostanie usunięte, urządzenia bezprzewodowe nie będą mogły wykryć tej sieci bezprzewodowej podczas wyszukiwania. Aby urządzenia mogły uzyskać połączenie z punktem dostępu, należy ręcznie wprowadzić dla nich nazwę sieci (SSID).
Funkcja WDS pozwala na wzajemną bezprzewodową komunikację punktów dostępu i routerów w celu utworzenia mostka pomiędzy różnymi sieciami. Połączenie punktu dostępu lub routera bezprzewodowego z każdą z tych sieci i włączenie funkcji WDS umożliwia łączność bezprzewodowym urządzeniom klienckim w zasięgu działania obu sieci.
Punkt dostępu i drugie urządzenie bezprzewodowe muszą używać tego samego kanału, nazwy sieci (SSID) i takich samych zabezpieczeń sieci bezprzewodowej. W tabeli ograniczeń WDS każdego z urządzeń musi znajdować się adres MAC drugiego urządzenia.
W sieci tego typu używanie mostka może powodować zmniejszenie prędkości przesyłania danych. Dlatego w przypadku dużego ruchu sieciowego nie należy łączyć mostkiem routerów ani punktów dostępu, które zezwalają na podłączanie do sieci urządzeń bezprzewodowych. Zastosowanie mostka sprawdza się np. gdy konieczne jest zapewnienie dostępu do sieci w tych miejscach budynku, w których nie ma możliwości używania połączeń przewodowych, lub gdy konieczne jest krótkotrwałe zapewnienie dostępu do sieci w salach konferencyjnych.
Istnieje możliwość skonfigurowania ograniczeń dla urządzeń łączących się przy użyciu funkcji WDS (Wireless Distribution System). Ograniczenia te są stosowane tylko dla urządzeń łączących się przy użyciu funkcji WDS, nie dotyczą pozostałych urządzeń łączących się z punktem dostępu.
Po zaznaczeniu pola wyboru Enable WDS restrictions (Włącz ograniczenia WDS) wprowadź adresy MAC routerów bezprzewodowych lub punktów dostępu łączących się z tym punktem dostępu, a następnie kliknij przycisk Add (Dodaj).
Aby usunąć istniejące mapowanie WDS, kliknij przycisk Delete (Usuń) znajdujący się obok pola MAC Address (Adres MAC):
Połączenia WDS punktu dostępu nie obsługują metod zabezpieczeń WPA2 (PSK), żadnej z metod zabezpieczeń RADIUS ani szyfrowania TKIP and AES (TKIP i AES).
Zaleca się podłączanie wszystkich urządzeń WDS z zastosowaniem uwierzytelniania WPA (PSK) z szyfrowaniem TKIP.
Wprowadzone w opcjach zabezpieczeń punktu dostępu ustawienie Pass phrase (Hasło szyfrujące, często określane także jako klucz sieciowy, klucz lub klucz udostępniony), będzie wykorzystywane także jako PSK (Personal Shared Key — osobisty klucz udostępniony) w połączeniach WDS. Jednakże wszystkie klienckie urządzenia bezprzewodowe łączące się z punktem dostępu powinny dalej używać tę samą metodę zabezpieczeń i szyfrowanie, które zostały skonfigurowane w punkcie dostępu.
Domyślnie funkcja ta jest wyłączona. Uaktywnienie tej funkcji nastąpi po zaznaczeniu pola wyboru funkcji WMM (Wi-Fi Multimedia). Aby skorzystać z tej funkcji, inne urządzenia, z którymi nawiązywane jest połączenie, również muszą obsługiwać standard WMM i posiadać uaktywnioną tę funkcję.
Ta funkcja umożliwia działanie mechanizmu Quality of Service (QoS) wykorzystywanego przez aplikacje multimedialne, takie jak Voice-over-IP (VoIP) oraz wideo. Mechanizm ten umożliwia pakietom sieciowym tych aplikacji uzyskanie priorytetu większego niż zwykłe pakiety sieciowe. To z kolei zapewnia sprawniejsze ich działanie.
Po włączeniu funkcji WMM można włączyć opcję no-acknowledgement (Bez potwierdzania). Brak potwierdzania odnosi się do strategii potwierdzania używanej na poziomie adresów MAC. Włączenie opcji braku potwierdzania może zwiększyć przepustowość, ale grozi zwiększeniem liczby błędów w środowisku z zakłóceniami sygnału radiowego.
Po włączeniu funkcji WMM można również wybrać funkcję Enable APSD (Automatic Power Save Delivery). Funkcja APSD zarządza użyciem akumulatorów urządzeń zasilanych bateryjnie, aby w pewnych warunkach maksymalnie wydłużyć czas ich pracy. Funkcja APSD umożliwia stosowanie dłuższych czasów pomiędzy sygnałami identyfikacyjnymi, dopóki nie zostanie uruchomiona aplikacja wymagająca krótkiego czasu wymiany pakietów. Protokół Voice Over Internet Protocol (VoIP) to przykład aplikacji wymagającej krótkiego czasu wymiany pakietów. Funkcja APSD może wydłużyć czas korzystania z komunikacji radiowej i czas pracy akumulatora tylko wtedy, gdy klient bezprzewodowy również obsługuje tę funkcję.
Uwaga: Dostępna w ustawieniu Acceleration (Przyspieszenie) opcja MAXg (125 Mbps) (MAXg (125 Mb/s)) jest niezgodna z funkcją WMM. Aby włączyć funkcję WMM, należy dla ustawienia Acceleration (Przyspieszenie) wybrać opcję 54g+ (Xpress™).
Pola w tej części służą do wprowadzania bardziej zaawansowanych ustawień funkcji bezprzewodowych niż te, z którymi może mieć do czynienia przeciętny użytkownik. W przypadku zmiany któregokolwiek z poniższych ustawień należy najpierw zapisać ustawienia domyślne, aby można je było przywrócić w razie jakichkolwiek problemów.
Multicast rate (Szybkość multiemisji): określa szybkość wysyłania i odbierania pakietów multiemisji w sieci bezprzewodowej. Za pomocą pakietów multiemisji można wysłać pojedynczą wiadomość do zdefiniowanej grupy adresatów. Przykładami zastosowań multiemisji są telekonferencje, wideokonferencje oraz wiadomości e-mail adresowane do grupy osób. Określenie wysokiej szybkości multiemisji może zwiększyć wydajność działania tej funkcji. Szybkości zostały wyrażone w Mb/s. Dostępne ustawienia to: Automatic (Automatyczny), 1, 2, 5.5, 6, 9, 11, 12, 18, 24, 36, 48, 54.
Aby zapobiegać przesyłaniu przez punkt dostępu pakietów multiemisji, usuń zaznaczenie pola wyboru.
Power level (Poziom mocy): Z menu rozwijanego wybierz opcję 100%, 50% lub 25%. Poziom mocy określa moc sygnału bezprzewodowego emitowanego przez punkt dostępu. Jeśli na danym obszarze znajdują się inne sieci bezprzewodowe i sygnały mogą zachodzić na siebie, można obniżyć poziom mocy sygnału, aby zredukować zakłócenia.
Channel (Kanał): Ustaw kanał, którego ma używać punkt dostępu. W przypadku wystąpienia zakłóceń lub innych problemów w sieci bezprzewodowej, dobrym rozwiązaniem może być zmiana kanału.
54g mode (Tryb 54g): Wybierz opcję Automatic (Automatyczny), 802.11g Performance (Przepustowość 802.11g) lub 802.11b Only (Tylko przepustowość 802.11b). Jeśli stosowane są wyłącznie urządzenia w standardzie 802.11g, ustawienie 802.11g Performance (Przepustowość 802.11g) zapewni najszybszą transmisję. Po wybraniu ustawienia 802.11b Only(Tylko przepustowość 802.11b) wszystkie komputery klienckie obsługujące standard 802.11b będą łączyć się z urządzeniem z szybkością przesyłania danych charakterystyczną dla standardu 802.11b..
Automatic 54g protection (Automatyczne zabezpieczenie trybu 54g): Zaznaczenie tej opcji powoduje, że punkt dostępu będzie wykorzystywał sygnały RTS/CTS (Request to Send/Clear to Send — Żądanie wysyłania/gotowość do wysyłania) w celu zwiększenia wydajności w sieciach wykorzystujących różne standardy 802.11. Jeśli to pole wyboru nie zostało zaznaczone, wydajność urządzenia 802.11n w większości przypadków będzie zwiększana, podczas gdy inne tryby 802.11 (802.11b itd.) będą pełniły rolę drugorzędną.
Supported rate (Obsługiwana szybkość): Wybierz szybkość łącza bezprzewodowego, z jaką dane będą przesyłane i odbierane w sieci bezprzewodowej. Dostępne ustawienia to: Auto, 1, 2, 5.5, 6, 9, 11, 12, 18, 24, 36, 48, 54.
Basic rate set (Podstawowy zakres szybkości): Określa podstawową szybkość obsługiwaną przez klientów bezprzewodowych: Default (Domyślnie) All (Wszystko) lub 1 & 2 Mbps (1 i 2 Mb/s).
Acceleration (Przyspieszanie): Wybierz None (Brak), 54g+ (Xpress™), lub MAXg (125 Mbps). Te funkcje wskazują standardową lub przyspieszoną szybkość transmisji. Aby zapewnić zgodność z jak największą liczbą urządzeń sieciowych, należy wybrać tryb 54g+ (Xpress™). Funkcja Wi-Fi Multimedia (WMM) jest niedostępna po wybraniu opcji MAXg (125 Mbps). Prędkość 125 Mb/s można osiągnąć tylko wtedy, gdy wszystkie klienckie urządzenia bezprzewodowe obsługują standard MAXg, a środowisko bezprzewodowe jest wolne od zakłóceń radiowych z innych urządzeń.
Beacon Interval (Czas pomiędzy sygnałami identyfikacji): Określa przedział czasowy pomiędzy transmisjami sygnału identyfikacji. Sygnał identyfikacji to sygnał testujący każdego klienckiego urządzenia bezprzewodowego lub punktu dostępu, wysyłany w celu poinformowania o aktywności w sieci. Zalecane ustawienie to wartość miedzy 1 i 1000 milisekund. Domyślny czas pomiędzy sygnałami identyfikacji to 100 ms.
RTS threshold (Próg RTS): Minimalna liczba bajtów, dla której włączany jest mechanizm RTS/CTS (Request to Send/Clear to Send — Żądanie wysyłania/gotowość do wysyłania) służący do rozładowania natłoku w kanale. W przypadku sieci, gdzie występują silne zakłócenia radiowe lub duża liczba urządzeń bezprzewodowych pracujących na tym samym kanale, zmniejszenie parametru RTS Threshold (Próg RTS) powinno zmniejszyć utratę ramek. Domyślną wartością parametru RTS threshold (Próg RTS) są 2347 bajty i jest to wartość maksymalna.
Fragmentation threshold (Próg fragmentacji): Maksymalny poziom osiągany przez punkt dostępu podczas przesyłania informacji, zanim pakiety zostaną podzielone na mniejsze fragmenty. Najczęściej problemy przy wysyłaniu informacji pojawiają się dlatego, że w sieci istnieje inny ruch i transmisje danych kolidują ze sobą. Można temu zapobiec, dzieląc informacje na fragmenty. Im niższa wartość progu fragmentacji, tym mniejsze pakiety będą dzielone na fragmenty. Jeśli ustawiona jest wartość maksymalna (2346), fragmentacja jest całkowicie wyłączona. Ustawienie to przeznaczone jest do obsługi przez doświadczonych użytkowników.
DTIM Interval (Częstotliwość pakietów DTIM): Czas, po którym buforowane ramki typu broadcast i multicast zostaną dostarczone do bezprzewodowych urządzeń klienckich. Umożliwia to oszczędzanie energii w urządzeniach przenośnych. W przypadku używania aplikacji przesyłających dane z wykorzystaniem ramek typu broadcast lub multicast, parametr DTIM Interval (Częstotliwość pakietów DTIM) należy zmniejszyć do 1 w celu zminimalizowania opóźnień w ruchu czasu rzeczywistego, takim jak strumienie dźwięku lub wideo typu multicast. (Skrót DTIM oznacza termin Delivery Traffic Indication Message, czyli sygnał informujący o dostarczaniu informacji).
Preamble (Sekwencja wstępna): Określa długość bloku sumy kontrolnej CRC (Cyclic Redundancy Check) używanej w komunikacji między punktem dostępu i klientami bezprzewodowymi. Sekwencja wstępna składa się z pól Synchronization (Synchronizacja) i SFD (Start Frame Delimiter — znacznik początku ramki). Pole synchronizacji służy do informowania o dostarczeniu ramki do stacji bezprzewodowych, pomiaru częstotliwości sygnału radiowego, a także do ewentualnej korekcji błędów. Pole SFD na końcu sekwencji wstępnej służy do oznaczenia początku ramki.
Jeśli w sieci nie są używane żadne urządzenia standardu 802.11b, dla opcji Preamble (Sekwencja wstępna) można wybrać ustawienie Short (Krótka), co zapewni wyższą wydajność sieci. Jeśli w sieci pracują urządzenia standardu 802.11g oraz 802.11b, należy wybrać ustawienie Long (Długa).
Uwaga: Po dokonaniu zmian konfiguracji kliknij przycisk Save (Zapisz) i ponownie uruchom punkt dostępu, aby zastosować wszystkie nowe ustawienia.